U geeft met een niet-reanimeren verklaring bij hulpverleners aan dat zij u niet moeten helpen als u bijvoorbeeld een hartstilstand heeft. Artsen en andere professionele zorgverleners zijn verplicht uw wens tot niet te reanimeren op te volgen zodra zij uw niet-reanimeren verklaring aantreffen. EHBO’ers, burgerhulpverleners en bedrijfshulpverleners zijn hier echter niet wettelijk toe verplicht en mogen zelf beslissen of ze stoppen of doorgaan totdat professionele hulpverleners aankomen.

Bespreek uw wens tot niet reanimeren

Het is belangrijk dat u uw wens tot niet reanimeren bespreekt met uw huisarts, familie en naasten. Want in een acute situatie waarin elke seconde telt kunnen zij de hulpverleners attenderen op uw niet-reanimeren verklaring en uw wens tot niet reanimeren. Uw keus tot niet reanimeren is vaak een moeilijke en persoonlijke beslissing die afhangt van uw gezondheid en kwaliteit van leven. Het kan echter ook zijn dat u denkt dat u na een geslaagde reanimatie geen kwaliteit van leven meer zult ervaren. Deze aanname blijkt vaak onterecht: 80-90% van de overlevenden (jong en oud samen) heeft een jaar na de reanimatie een goede levenskwaliteit. Met uw (huis)arts kunt u spreken over de kansen en risico’s van reanimatie in uw persoonlijke situatie om een juiste keuze te maken. 

Wat is een rechtsgeldige wilsverklaring?

De bekendste vorm van een niet-reanimeren wilsverklaring is de niet-reanimeren penning. Dit is een draagbare wilsverklaring waarop staat dat u iedereen verbiedt onder alle omstandigheden elke vorm van reanimatie op u toe te passen.
De wet schrijft dat elke wilsverklaring in schrift opgesteld en te herleiden tot de patiënt geldig is. Alle penningen die op de markt zijn en aan dit criterium voldoen zijn dus in principe rechtsgeldig. Net als geschreven briefjes en een tatoeage. De handtekening van de huisarts is niet nodig.

Niet-reanimeren penning

De penning is verkrijgbaar bij Patiëntenfederatie.nl  door middel van invullen van het contactformulier.

Bron: Nederlandse Reanimatie Raad